W zamierzchłych czasach, gdy granica między światem żywych i umarłych nie była jeszcze zaznaczona. Stworzenia zamieszkujące Krwawy Zakątek żyły w ciągłym strachu przed zagrożeniem ze strony nie umarłych. Dzień upływał im na szukaniu nowych kryjówek, a noc na kryciu się. Jednak elfy nie mogły się pogodzić z tym. Cierpiały, gdy kolejne istnienie zostawało pochłonięte przez uciekinierów z krainy nie umarłych. Nic jednak same nie mogły zrobić... Ich magia, choć potężna nie potrafiła rozświetlić mroków lasu, w którym tak lubowały się martwiaki. Usilne błagania i prośby kierowane do bogów nie odnosiły skutku. Zrezygnowane i wyczerpane traciły nadzieje na lepszą przyszłość.

Wtedy właśnie usłyszała ich prośby Bastet. Bogini wysłała na pomoc... a. Elfy zawiedzione odpowiedzią, jaką uzyskały na swoje modły zaczęły się buntować. Uznały, że Bogowie drwią sobie z nich. Na szczęście Królowała im w tamtych czasach Hetszepsut zwróciła się do swych ziomków słowami:
-Czego bracia oczekiwaliście? Zastępów zbrojnych, które pokonają ożywieńców? Któż jest na tyle zdolny by umrzeć dwa razy - za życia i po śmierci? Bastet dała nam klucz do wrót musimy je tylko odnaleźć!
Po tych słowach czarny , przysłany przez miłosierną boginie odezwał się ludzkim głosem do Królowej.
-O piękna Hetszepsut! Twa mądrość lśni teraz w swej chwale! Ja Nefretete mówię, że twoje słowa spełnią się nie raz, a dziewięć razy. Oddaje swe dziewięć, żywotów by stworzyć bramy do "śmierci”, za którymi uwięzieni będą zmarli. A na ręce twoje składam klucze do nich. Niech stanie się to Dziedzictwem twego ludu. Wasze prośby zostały wysłuchane jednak to wy również zapłacicie za nie najwyższą cenę. Nie będziecie już żyć w stadzie każdy z was obierze własną drogę, na której tępić będzie nieumarłych. Jedynym przewodnikiem na niej będzie wam jeden z moich ziomków, którego wybierzecie sobie sami nie ważne czy to lew czy gepard, ocelot czy puma. Na pewno drogi wasze będą się krzyżować wtedy nie odmawiajcie sobie pomocy i wsparcia. Jednak i tak skazani będziecie na samotną tułaczkę.

I stało się to, co zapowiedziała kotka Nefretete. Oddała swe życia by zamknąć świat umarłych. Hetszepsut wybrała natomiast spośród swych zaufanych dziewięciu, którzy mieli strzec wrót.

Pierwszy Głos (Powiernik Kluczy) - MK

Drugi Głos (Strażnik IX bramy śmierci) - vMK

Mędrzec (Strażnik VIII bramy umysłu) - skryba

Kapłan (Strażnik VII bramy duszy) - kapłan

Oświecony (Strażnik VI bramy światła) - grafik klanowy

Wojownik (Strażnik V bramy ciała) - strażnik klanu

Ognisty (Strażnicy IV bramy ognia) - zasłużeni dla klanu

Wodny (Strażnicy III bramy wody) - osoby dłużej już bądące w klanie

Wietrzny (Strażnicy II bramy wiatru) -przyjęci do klanu

Kamienny (Strażnicy I bramy kamiennej) - adepci

Hetszepsut zdała sobie jednak sprawę, że potrzebuje miejsca w którym członkowie jej rodu będą mogli się kontaktować zarówno miedzy sobą jak z innymi mieszkańcami lasu. Opustoszały teraz Śpiewający Dwór wydawał się do tego idealny. Kiedyś tętnił życiem i rozbrzmiewał głosem setki elfów, śpiewających peany ku czci świata. Niestety wraz z utworzeniem Bram do Śmierci wszystkie te głosy umilkły... Dziś za sprawą magii w nim zawartej Dwór sam sobie śpiewa wspominając lepsze czasy.